Kolejna bajka o złych Polakach…

    Dokładnie dziś wróciliśmy z Włoch. Byliśmy po raz kolejny w Rzymie, i po raz pierwszy pojechaliśmy do Florencji, która nas oczarowała! To jest miejsce dla architektów, malarzy, historyków sztuki i i jej wielbicieli.

Pojechaliśmy pełni niepokoju bo okazało się, że właśnie dokładnie teraz, w Italii obowiązuje najwyższy stopień zagrożenia terrorystycznego, tym bardziej że jest pewne (bo dwa dni temu padło to z ust rządu włoskiego), iż na terenie Włoch przebywają dżihadyści.

    W Wielką Sobotę wybraliśmy się na czuwanie do Bazyliki Jana na Lateranie. Zdumiał i zszokował nas fakt, kiedy okazało się, że do świątyni musimy wchodzić przez bramkę i zmilitaryzowany teren! Tak, dokładnie tak! Rzym, Florencja i inne miasta gremialnie odwiedzane przez turystów z całego świata, są obstawione wojskiem! Metro, ulice, place, kościoły czy muzea! W Polsce z tego co widzimy takie rzeczy się nie dzieją.

Kiedy oglądamy ten film w tle z Warszawą, mamy wrażenie, że osoby te opowiadają wyimaginowaną narrację, która nie ma pokrycia z rzeczywistością. Warszawa tu przedstawiona jest jako miasto oblężone przez faszystów, morderców, kanibali, homofobów, rasistów i wszystkie najgorsze elementy.

Prowadzenie tej narracji jest oczywiście zamierzone i wymierzone przeciwko Polsce, a nie jest obroną bohaterów tego filmu. Ci ludzie po raz kolejny, w imię rzekomej edukacji, zostali wciągnięci w polityczną walkę, która ma na celu deprecjonowanie Polaków i warszawiaków.

    We Włoszech, jak i w każdym cywilizowanym kraju, ludzie sobie do łóżek nie zaglądają, bo nikogo to interesuje. Nas też to nie interesuje. We Włoszech ludzie dbają o przeszłość, stare ulice, domy, sztukę i o to aby rządzący walczyli o ich ogólne dobro. Metro się nie psuje codziennie mimo czterech linii (Rzym jest dwa razy większy), na ulicy można pić piwo,  siedzieć na schodach przed kościołem, można parkować na pasach (społeczników tam nie ma, bo tam jest zbiorowa odpowiedzialność), można wszystko. Ale nie wkraczaj na terytorium drugiego człowieka jeśli Ciebie o to nie prosi. I my tak też zostaliśmy wychowani! Autonomia drugiego człowieka jest dla nas świętością! To komuniści zmienili ów paradygmat!